آیه 26 سوره فصلت

از دانشنامه‌ی اسلامی

وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَا تَسْمَعُوا لِهَٰذَا الْقُرْآنِ وَالْغَوْا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَغْلِبُونَ

[41–26] (مشاهده آیه در سوره)


<<25 آیه 26 سوره فصلت 27>>
سوره :سوره فصلت (41)
جزء :24
نزول :مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

و کافران (به مردم) گفتند: به این قرآن گوش فرا ندهید و سخنان لغو و باطل در آن القاء کنید تا مگر بر او غالب شوید.

کافران گفتند: به این قرآن گوش ندهید و [هنگام قرائتش] سخنان لهو و بیهوده [و سر و صداهای بی معنا] در آن افکنید [تا کسی نشنود!] شاید که پیروز شوید.

و كسانى كه كافر شدند گفتند: «به اين قرآن گوش مدهيد و سخن لغو در آن اندازيد، شايد شما پيروز شويد.»

كافران گفتند: به اين قرآن گوش مدهيد و سخن بيهوده بدان بياميزيد، شايد پيروز گرديد.

کافران گفتند: «گوش به این قرآن فراندهید؛ و به هنگام تلاوت آن جنجال کنید، شاید پیروز شوید!»

ترجمه های انگلیسی(English translations)

The faithless say, ‘Do not listen to this Quran and hoot it down so that you may prevail [over the Apostle].’

And those who disbelieve say: Do not listen to this Quran and make noise therein, perhaps you may overcome.

Those who disbelieve say: Heed not this Qur'an, and drown the hearing of it; haply ye may conquer.

The Unbelievers say: "Listen not to this Qur'an, but talk at random in the midst of its (reading), that ye may gain the upper hand!"

معانی کلمات آیه

  • الغوا: لغو: كلام بى‏‌فائده، در قاموس گويد: شى‏ء بى‌‏اعتناء، كلام باشد يا غير آن، «لغى يلغو و يلغى: اتى باللغو» وَ الْغَوْا فِيهِ‏ يعنى در آن لغو و بيهوده داخل كنيد، به وقت قرائت آن داد و بيداد كنيد.

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لا تَسْمَعُوا لِهذَا الْقُرْآنِ وَ الْغَوْا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَغْلِبُونَ «26»

و كسانى كه كفر ورزيدند گفتند: «به اين قرآن گوش ندهيد و در (هنگام تلاوت) آن، (سخن) لغو و باطل بيافكنيد تا شايد پيروز شويد.»

فَلَنُذِيقَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا عَذاباً شَدِيداً وَ لَنَجْزِيَنَّهُمْ أَسْوَأَ الَّذِي كانُوا يَعْمَلُونَ «27»

پس قطعاً به آنان كه كفر ورزيدند عذاب سختى مى‌چشانيم و حتماً آنان را به بدترين كارى كه انجام مى‌دادند كيفر خواهيم داد.

ذلِكَ جَزاءُ أَعْداءِ اللَّهِ النَّارُ لَهُمْ فِيها دارُ الْخُلْدِ جَزاءً بِما كانُوا بِآياتِنا يَجْحَدُونَ «28»

سزاى دشمنان خدا همين است كه برايشان به خاطر انكار دائمى آيات ما، آتشى باشد كه هميشه در آن جا بمانند.

نکته ها

جمله‌ى‌ «وَ الْغَوْا فِيهِ» يعنى با هر كلام يا عمل لغوى مانند سوت كشيدن، كف زدن، جار و جنجال، افسانه بافى، ايجاد ترديد و سؤالات نابجا مسير حقّ را منحرف كنيد.

پیام ها

1- تبليغات سوء عليه دين، هميشه بوده است. «قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لا تَسْمَعُوا»

2- كسانى كه حرف منطقى ندارند، مردم را از شنيدن حرف منطقى ديگران نيز منع مى‌كنند. لا تَسْمَعُوا ...

3- شنيدنِ قرآن، داراى جاذبه و اثر بخشى خاص است كه دشمنان از آن هراس دارند. «لا تَسْمَعُوا لِهذَا الْقُرْآنِ»

جلد 8 - صفحه 334

4- پيامبر اسلام همواره به تبليغ مشغول بود و كفّار از اين صحنه‌ها رنج مى‌بردند. «لا تَسْمَعُوا»

5- دشمن، هم مردم را از شنيدن قرآن منع مى‌كند و هم براى مبارزه با آن از طريق هوچيگرى و هياهو تلاش مى‌كند. لا تَسْمَعُوا ... وَ الْغَوْا

6- ابزار كار كفّار، ياوه سرايى است. «وَ الْغَوْا فِيهِ»

7- ايجاد پارازيت در كلام حقّ كار كفّار است. «وَ الْغَوْا فِيهِ»

8- دشمن حتّى با احتمال پيروزى دست به كار مى‌شود. «لَعَلَّكُمْ»

9- دشمن هميشه به ياران خود نويد پيروزى مى‌دهد. «تَغْلِبُونَ»

10- كيفر كسانى كه عليه قرآن تبليغات سوء مى‌كنند و مردم را از شنيدن آن باز مى‌دارند و به كار لغو دستور مى‌دهند، بسيار سخت است. (حرف لام در اوّلِ جمله‌هاى‌ «فَلَنُذِيقَنَ‌ و لَنَجْزِيَنَّهُمْ» و حرف نون در آخر آنها و كلمه‌ى «شديد» نشانه‌ى سخت‌ترين نوع عذاب است).

11- هوچيگرى و مانع‌تراشى كفّار، از كفرشان بدتر و مبناى كيفر آنان است. لَنَجْزِيَنَّهُمْ أَسْوَأَ الَّذِي‌ ...

12- دشمن قرآن، دشمن خداست. «ذلِكَ جَزاءُ أَعْداءِ اللَّهِ»

13- كيفر انكار آگاهانه و دائمى، دوزخ ابدى است. «لَهُمْ فِيها دارُ الْخُلْدِ جَزاءً بِما كانُوا بِآياتِنا يَجْحَدُونَ»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لا تَسْمَعُوا لِهذَا الْقُرْآنِ وَ الْغَوْا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَغْلِبُونَ «26»

وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا: و گفتند آنانكه كافر شدند به خدا و رسول، لا تَسْمَعُوا لِهذَا الْقُرْآنِ‌: مشنويد و گوش فرا مدهيد مر اين قرآن را كه اين شخص براى شما مى‌خواند. وَ الْغَوْا فِيهِ‌: و سخن لغو و بيهوده گوئيد در ميان خواندن او، لَعَلَّكُمْ تَغْلِبُونَ‌: تا شايد كه شما غلبه كنيد بر تلاوت او و او را از خواندن و اصحاب او را از شنيدن باز داريد.


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لا تَسْمَعُوا لِهذَا الْقُرْآنِ وَ الْغَوْا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَغْلِبُونَ «26» فَلَنُذِيقَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا عَذاباً شَدِيداً وَ لَنَجْزِيَنَّهُمْ أَسْوَأَ الَّذِي كانُوا يَعْمَلُونَ «27» ذلِكَ جَزاءُ أَعْداءِ اللَّهِ النَّارُ لَهُمْ فِيها دارُ الْخُلْدِ جَزاءً بِما كانُوا بِآياتِنا يَجْحَدُونَ «28» وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا رَبَّنا أَرِنَا الَّذَيْنِ أَضَلاَّنا مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ نَجْعَلْهُما تَحْتَ أَقْدامِنا لِيَكُونا مِنَ الْأَسْفَلِينَ «29» إِنَّ الَّذِينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ أَلاَّ تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ (30)

ترجمه‌

و گفتند آنها كه كافر شدند گوش ندهيد به اين قرآن و بيهوده گوئى كنيد در ميان آن شايد شما غالب شويد

پس هر آينه ميچشانيم البته بآنان كه كافر شدند عذاب سختى را و هر آينه جزا دهيمشان بدترين جزاى آنچه بودند كه بجا مى‌آوردند

اين جزاى دشمنان خدا است كه آتش است براى آنها در آن جاى اقامت هميشگى است بپاداش آنچه بودند كه آيت‌هاى ما را انكار ميكردند

و گفتند آنها كه كافر شدند پروردگارا بنما بما آن دو كس را كه گمراه كردند ما را از جن و انس تا قرار دهيم آن دو را زير قدمهامان تا باشند از پست‌ترين كسان‌

همانا آنانكه گفتند پروردگار ما خدا است پس ايستادگى كردند نازل ميشوند برايشان ملائكه كه مترسيد و اندوهگين مشويد و مژده باد شما را به بهشتى كه وعده داده ميشديد.

تفسير

كفار قريش وقتى مى‌ديدند پيغمبر صلى اللّه عليه و اله با آن لحن دلربا و صوت جانفزا تلاوت قرآن ميفرمايد بطوريكه قلوب صافيه مجذوب و مرعوب و طالب حق و معرض از باطل مى‌گردند برفقا و اتباع خودشان ميگفتند گوش ندهيد بآن و سخنان بيهوده و لغوى از نظم و نثر و غيرها بر سبيل استهزاء و سخريه داخل كنيد در قرآن تا رونق تلاوت آن كاسته شود و از تأثير بيفتد شايد شما غالب شويد بر او و نگذاريد رسوم شما را از بين ببرد و ظاهرا اين وقتى بوده كه از معارضه با قرآن عاجز شده بودند و از راه هو و جنجال ميخواستند مبارزه نمايند ولى‌

جلد 4 صفحه 556

بعضى و الغوافيه را بمعارضه با قرآن بخرافات از قصص و حكايات تفسير نموده‌اند و قمى ره فرموده يعنى بگردانيد آنرا سخريه و لغو در هر حال خداوند ميفرمايد پس ميچشانيم بطور حتم بآنان كه كافر شدند عذاب شديدى را در دنيا بكشتن و اسير و ذليل نمودن يا در آخرت بدخول در جهنم و البته مجازات مينمائيم آنها را ببدترين جزا بر بدترين اعمال آنها كه كفر و شرك و استهزاء بخدا و پيغمبر است اين بدترين جزا جزاى دشمنان خدا است كه آتش جهنم است و براى آنها در آن آتش خانه و مقرّ هميشگى است بپاداش انكارشان آيات الهيه را با عجز از معارضه و علم به بودن آن از جانب خداوند و در آن مقرّ دائمى كه در آتش براى آنها است از خداوند مى‌خواهند كه بآنان بنماياند ابليس ابليسها و قابيل پسر آدم عليه السّلام را كه آن دو نفر از جن و انس معصيت خدا را در زمين بدعت‌گذارى نمودند چنانچه از امير المؤمنين در مجمع نقل نموده و فرموده بعضى گفته‌اند مراد كسانى هستند كه موجب گمراهى شدند از جنس جن و انس نه دو شخص معيّن و از بعضى روايات استفاده ميشود كه آيه شامل است كسانى را كه موجب گمراهى خلق شدند در غصب مقام خلافت از جن و انس و در هر حال مقصود آنها از شناختن آن دو نفر معيّن يا دو جنس مضلّ از جن و انس آنستكه آن دو را در زير پاى خودشان لگدمال نمايند و بقعر جهنم برسانند تا انتقام خودشان را از آن دو كشيده باشند و بعذاب سخت‌ترى از عذاب خودشان گرفتار كرده باشند و باسفل السافلين رسانده باشند در جاى و مكان و ذلّت و هوان اين حال كفار و فجار و مخالفان انبياء و اولياء است ولى اهل توحيد و استقامت در دين و ولايت امير المؤمنين و ائمه معصومين بمقتضاى روايات عديده در وقت جان دادن نازل ميشوند بر ايشان ملائكه رحمت و ميگويند نترسيد از آتيه خودتان و محزون نباشيد بر گذشته و آنچه از شما فوت شده از ثواب و باقى مانده از اعقاب و بدانيد كه ثبات قدم شما در دين و ولايت ائمه طاهرين تمام امور سابقه و لاحقه شما را كفايت و اصلاح نموده و خواهد نمود و بشارت باد بر شما بدخول در بهشت و نعيم جاودانى آن كه در دنيا بتوسط انبياء و اولياء بشما وعده داده مى‌شد و شمه‌اى از اين مقال در آيات آتيه بيايد انشاء اللّه تعالى.

جلد 4 صفحه 557

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


وَ قال‌َ الَّذِين‌َ كَفَرُوا لا تَسمَعُوا لِهذَا القُرآن‌ِ وَ الغَوا فِيه‌ِ لَعَلَّكُم‌ تَغلِبُون‌َ «26»

و گفتند كساني‌ ‌که‌ كافر شدند بهم‌ قطاران‌ ‌خود‌ ‌که‌ گوش‌ ندهيد ‌از‌ ‌براي‌ ‌اينکه‌ قرآن‌ و كلمات‌ لغو و زشت‌ درباره ‌او‌ بگوئيد ‌که‌ ديگران‌ ‌هم‌ اقبال‌ نكنند ‌تا‌ تمام‌ ‌شما‌ ‌بر‌ ‌آنها‌ غلبه‌ پيدا كنيد و ‌آنها‌ ‌را‌ ‌از‌ ‌بين‌ ببريد.

وَ قال‌َ الَّذِين‌َ كَفَرُوا كفار قريش‌ بعضي‌ ‌بر‌ بعض‌ ديگر ‌ يا ‌ رؤسا باتباع‌.

لا تَسمَعُوا لِهذَا القُرآن‌ِ گوش‌ فرا ندهيد ‌ يا ‌ ‌در‌ گوش‌ ‌خود‌ ‌را‌ بگيريد ‌که‌ نشنويد ‌ يا ‌ بگفتارش‌ اعتنا نكنيد و اثر بار نكنيد.

وَ الغَوا فِيه‌ِ و كلمات‌ لغو و مزخرفات‌ و صفير و نحو اينها ‌که‌ ديگران‌ ‌هم‌ متوجه‌ نشوند و درك‌ نكنند و نفهمند.

لَعَلَّكُم‌ تَغلِبُون‌َ ‌که‌ نگذاريد پيش‌ روي‌ كنند و اساس‌ ‌شما‌ ‌را‌ ‌در‌ ‌هم‌ بكوبند و مردم‌ ‌را‌ ‌از‌ آلهه ‌شما‌ منصرف‌ كنند بلكه‌ ‌شما‌ غالب‌ شويد و اساس‌ ‌او‌ ‌را‌ درهم‌ كوبيد.

برگزیده تفسیر نمونه


]

(آیه 26)- جنجال کنید تا صدای دل نواز قرآن را نشنوند! به تناسب بحثهایی که در باره بعضی اقوام پیشین، در آیات گذشته آمد، و نیز به تناسب همنشینان بد سیرتی که حقایق را در نظر انسان وارونه جلوه می‌دهند در اینجا گوشه‌ای از انحراف و بد اندیشی مشرکان عصر پیامبر صلّی اللّه علیه و اله را مجسم ساخته، می‌گوید: «و کافران گفتند: گوش به این قرآن فرا ندهید و به هنگام تلاوت آن جنجال کنید شاید غالب شوید»! (وَ قالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لا تَسْمَعُوا لِهذَا الْقُرْآنِ وَ الْغَوْا فِیهِ لَعَلَّکُمْ تَغْلِبُونَ).

این یک روش قدیمی برای مبارزه در برابر نفوذ حق است که امروز نیز به صورت گسترده‌تر و خطرناکتری ادامه دارد که برای منحرف ساختن افکار مردم و خفه کردن صدای منادیان حق و عدالت، محیط را آن چنان پر از جنجال می‌کنند، که هیچ کس صدای آنها را نشنود.

گاه با جار و جنجال و سوت و صفیر.

گاه با داستانهای خرافی و دروغین.

گاه با افسانه‌های عشقی و هوس انگیز.

گاه از مرحله سخن نیز فراتر رفته، مراکز سرگرمی و فساد، و انواع فیلمهای مبتذل، و مطبوعات بی محتوای سرگرم کننده، و بازیهای دروغین سیاسی و هیجانهای کاذب، و خلاصه هر چیزی که افکار مردم را از محور حق منحرف سازد به وجود می‌آورند.

ج4، ص308

سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:

تفسیر های فارسی

ترجمه تفسیر المیزان

تفسیر خسروی

تفسیر عاملی

تفسیر جامع

تفسیر های عربی

تفسیر المیزان

تفسیر مجمع البیان

تفسیر نور الثقلین

تفسیر الصافی

تفسیر الکاشف

پانویس

  1. تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج9، ص428

منابع